Urodził się 11 stycznia 1914 r. w Sosnowcu. Syn Bohdana Józefa Tworzyańskiego (1882-1942) i Natalii z d. Fabickiej (1891-1943). Rodzina Tworzyańskich zamieszkiwała Konecczyznę już w XVII w., świadczy o tym m in. epitafium umieszczone w Kolegiacie św. Mikołaja w Końskich.

Kiedy ojciec Bohdan Józef otrzymał posadę kontrolera w Najwyższej Izbie Kontroli w Warszawie rodzina Tworzyańskich wróciła na Ziemię Konecką.

Bohdan ukończył Gimnazjum im. św. Stanisława Kostki w Końskich. W okresie nauki w gimnazjum działał w II Drużynie ZHP im. Romualda Traugutta. Świadectwo maturalne uzyskał w 1932 r. Po maturze wstąpił do wojska. Ukończył Szkołę Podchorążych Artylerii w Zambrowie ze stopniem podporucznika (15 X 1935 r.). Po szkole pełnił służbę w Dywizjonie Artylerii Pomiarowej 14 Pułku w Poznaniu.

We wrześniu 1939 r. jako porucznik był dowódcą plutonu zwiadow­czego i walczył w szeregach Armii „Pomorze.” Brał udział w kampanii wrześniowej i 5 września 1939 r. został ranny pod Ciechocinkiem. W czasie przejazdu eszelonem wojsko­wym Armii „Pomorze” w wagon z 50 oficerami uderzyła bomba. Wszyscy zginęli, uratował się tylko Bohdan, którego ciężko rannego znalazły około 15 m od torów przejeżdżające tamtędy zakonnice. Został przetransportowany do Szpitala Dzieciątka Jezus w Warszawie. Podczas jednego z nalotów ściana frontowa szpitala zawaliła się, ale szczęśliwie Bohdanowi Tworzyańskiemu nic się nie stało. Został ewakuowany do szpitala przy ul. Ujazdowskiej. Przeszedł tam liczne operacje, w tym także plastyczne twarzy i nosa.

W kwietniu 1940 r. został wywieziony do obozu jenieckiego Hadamar, a następnie do Dössel w Niemczach. Jako ciężko ranny dostał się do najlepszego szpitala Wehrmachtu i po wielu operacjach odzyskał zdolność chodzenia o własnych siłach, niemniej jednak został zakwalifikowany do grupy inwalidów wojennych.

Po oswobodzeniu wyjechał do Włoch, a potem do Londynu, gdzie rozpoczął studia. Wkrótce zdecydował się na powrót do kraju do swojej narzeczonej Teresy Białeckiej. Po ślubie małżonkowie zamieszkali na Koczwarze, a Bohdan rozpoczął pracę w bankowości. Początkowo na stanowisku referenta w Banku Gospodarstwa Spółdzielczego, a następnie kontrolera przedsiębiorstw w Banku Rolnym i inspektora Narodowego Banku Polskiego. Działał w Kole Przyjaciół Harcerstwa, a od 1957 r. do 1974 r. był przewodniczącym tej organizacji. Od listopada 1980 r. do ostatnich dni życia był instruktorem w Kręgu Seniora „Partyzant”, działającym przy Komendzie Hufca ZHP w Końskich. W 1995 r. otrzymał tytuł „Instruktora Seniora ZHP”.

Małżonkowie Bohdan i Teresa (11.01.1916 – 28.04.1996) Tworzyańscy mieli dwóch synów: Bohdana (1948- ) i Piotra (1950 – 2007).

Bohdan Tworzyański zmarł 13 października 1997 r. w Łodzi. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Końskich.

Odznaczenia:

• Krzyż Kawalerski Odrodzenia Polski
• Medal „Za udział w wojnie obronnej 1939”
• Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
• Odznaka honorowa „Za zasługi dla bankowości Rzeczypospolitej Polskiej”

Źródła:

• Akta USC Końskie.
• Bohdan Antoni Tworzyański. Nota biograficzna, oprac. syn Bohdan Tworzyański (październik 2018), mps w archiwum BPMiG Końskie.
• Faworski B., Konecka nekropolia. Znaki czasu 1939-1945, Cz. 1, Końskie-Kielce  2011.
• Polak J., Por. Bohdan Tworzyański harcmistrz – senior ZHP, „Tygodnik Konecki” 1997, nr 32.
• Polak J., Por. Bohdan Tworzyański harcmistrz – senior ZHP, cz. 2, „Tygodnik Konecki” 1997, nr 33.
• Tworzyański B., Tak jak pamiętam. AK – Ziemia Konecka i Nowogródzka 1939-1945, Warszawa 1995.
• Grobonet. Końskie. Cmentarz Parafialny, źródło: http://konskie36.artlookgallery.com/grobonet/start.php?id=detale&idg=12678&inni=0&cinki=5
• Wszystko, co nasze…, pod. red. A. Brzozowicza, J. Surmaczyńskiego, Warszawa 2001.