Gustaw Sobieraj urodził się 4 stycznia 1938 r. w Końskich, w woj. kieleckim. Zmarł 18 października 2023 r. w Końskich. Po ukończeniu szkoły podstawowej rozpoczął naukę w Liceum Pedagogicznym w swoim rodzinnym mieście. W szkole wyróżniał się zamiłowaniem do śpiewu i tańca. Uwielbiał szczególnie lekcje języka polskiego z ukochaną prof. Anną Pobochą. Nie ukrywał swojej młodzieńczej miłości do literatury polskiej, szczególnie poezji, której pozostał wierny do końca swojego pracowitego nauczycielskiego „żywota”. Po pięcioletnim okresie nauki w 1960 r. zdał maturę. Swoje talenty polonistyczne i artystyczne przeniósł na niwę późniejszej pracy pedagogicznej.
Karierę zawodową rozpoczął w 1960 r., pracując w charakterze nauczyciela w Szkole Podstawowej nr 1 w Przedborzu. Po roku przeniósł się do Szkoły Podstawowej w Dziebałtowie. Tu pracował krótko, gdyż został powołany do służby wojskowej w Łodzi. Po powrocie objął funkcję kierownika w Szkole Podstawowej w Bedlenku. Uczył języka polskiego i rosyjskiego, historii i śpiewu. W 1974 r. uzyskał tytuł magistra filologii polskiej na Uniwersytecie Marii Skłodowskiej-Curie w Lublinie. Od 1965 r. do 1990 r. (do momentu przejścia na emeryturę) pracował jako polonista w Technikum Mechaniczno-Odlewniczym (Zespole Szkół Zawodowych nr 1 im. Janka Krasickiego w Końskich), a po przejściu na emeryturę nadal pozostawał w kontakcie ze szkołą, wykonując pracę polonisty w niepełnym wymiarze godzin.
W szkole pełnił różne funkcje – był nauczycielem, kierownikiem internatu, zastępcą dyrektora szkoły, a w latach 1983-1990 dyrektorem szkoły. W Technikum prowadził różne zespoły artystyczne: muzyczny, wokalny, taneczny oraz teatr poezji. Był autorem tekstów, reżyserem, scenarzystą. Potrafił zjednać sobie młodzież, która chętnie angażowała się w działalność jego zespołów, prezentując mnóstwo programów artystycznych. Ich wspólny wysiłek owocował licznymi wyróżnieniami w konkursach na szczeblu powiatowym, wojewódzkim oraz centralnym. Utworzył Teatr Poezji ,,Kontakty”, który po sukcesach na szczeblu powiatowym i wojewódzkim w 1969 r. otrzymał wyróżnienie na Festiwalu Teatrów Poezji w Warszawie. Kolejny duży sukces to I miejsce w województwie w kategorii zespołów szkolnych w konkursie ,,Bliżej Teatru”, a następnie wyróżnienie w eliminacjach centralnych oraz nagroda ,,Tygodnika Kulturalnego’’. W kategorii Teatr Jednego Aktora Jego zespół otrzymał nagrodę za udział w eliminacjach centralnych w Zgorzelcu. Wraz z młodzieżą uczestniczył w występach zespołów tanecznych, muzycznych i wokalnych na Słowacji. Jego podopieczni recytatorzy sięgali po laury w Ogólnopolskich Konkursach Recytatorskich na szczeblach wojewódzkim, międzywojewódzkim i centralnym. Współpracował z Domem Kultury i Towarzystwem Kultury Teatralnej w Końskich.
Gustaw Sobieraj jest współautorem opracowań obejmujących zarys historii Szkoły, która wpoiła mu wartości, umiejętności pedagogiczne i pasję do nauczania: ,,Liceum Pedagogiczne w Końskich” (1995 r.), ,,Księga pamiątkowa: od Państwowego Liceum Pedagogicznego do II Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Skłodowskiej-Curie w Końskich 1947-2012”(Końskie 2014 r.). Z okazji 60-lecia Technikum Mechaniczno-Odlewniczego w Końskich był jednym z autorów monografii szkoły (2005 r.) ukazującej ewolucję placówki na przestrzeni lat. W wymienionych wyżej publikacjach i w innych pracach nawiązywał do kształcenia i wychowania po II wojnie światowej. Za całokształt pracy pedagogicznej, wychowawczej i wybitne osiągnięcia w upowszechnianiu kultury został uhonorowany wieloma odznaczeniami i nagrodami: Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem 40-lecia PRL, Nagrodą Ministra Edukacji Narodowej, Nagrodą Kuratora Oświaty oraz Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki za wybitne osiągnięcia w zakresie upowszechniania kultury teatralnej wśród młodzieży szkolnej i w lokalnym środowisku. W 1990 r. otrzymał wyróżnienie Zasłużony dla Miasta i Gminy Końskie przyznane przez Burmistrza Miasta.
Po przejściu na emeryturę Gustaw Sobieraj przez wiele lat z ogromną pasją i zapałem angażował się w działalność charytatywną jako współorganizator Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy na terenie miasta i gminy Końskie. Posiadał niezwykły dar działania na rzecz drugiego człowieka, wrażliwością i empatią potrafił dotrzeć do serc innych ludzi. Jego lekcje języka polskiego inspirowały do refleksji, a zaangażowanie, umiejętność współpracy, kultura osobista, profesjonalizm oraz takt pedagogiczny sprawiały, że zawsze cieszył się szacunkiem i uznaniem wśród uczniów, nauczycieli i rodziców. Kochał rodzinę, dom, przyjaciół i pracę zawodową, której był oddany.
