Ślifierz Jan Marian „Wirski”

Urodził się 3 maja 1915 r. w Końskich, w rodzinie rzemieślniczej osiadłej od XVII w. w okolicach Końskich. Po ukończeniu szkoły powszechnej i liceum zdał egzamin maturalny w 1935 r. Po wstąpieniu do wojska ukończył Szkołę Podchorążych Piechoty w Komorowie/Ostrowi Mazowieckiej, otrzymując nominację na podpo­rucznika. W dniu 1 października 1938 r. otrzymał patent oficerski nr 381/38 podpisany przez Prezydenta Mościckiego. Staż pracy odbył w 18 pułku piechoty na stanowisku dowódcy plutonu.

W czasie kampanii wrześniowej walczył w Armii Poznań. Podczas okupacji ukrywał się pod fałszywym nazwiskiem, pracując w konspiracji w ZWZ w Końskich, a od 1941 r. w oddziałach Armii Krajowej w Warszawie. Kilkakrotnie uciekał przed Niemcami, raz schwytany – dwukrotnie próbował ucieczki. Po nieudanej ucieczce był torturowany i stracił wszystkie zęby. Walcząc w Armii Krajowej porucznik Marian Ślifierz ps. „Wirski” został dowódcą kompanii K-1 Zgrupowania „Radosław” pułku „Baszta”.

W sierpniu 1944 r. poślubił łączniczkę AK Marię Halinę Leszczyńską.

Po upadku Powstania Warszawskiego trafił do stalagu Lamsdorf (Łambinowice), a później jako oficer przetransportowany został do oflagu w Murnau. Po wyzwoleniu przez Amerykanów odnalazł przebywającą w innym obozie jenieckim żonę i wspólnie z nią poszukiwał braci, którzy – według Czerwonego Krzyża – po wyjściu z obozów przebywali gdzieś w Europie. Przez Włochy, Francję dotarł do Anglii i tam podjął decyzję o powrocie do Polski. Jako gorący patriota nigdy nie brał pod uwagę możliwości życia poza Polską, do której wrócił wraz z żoną w 1947 r.

Po krótkim pobycie w Warszawie osiedlił się w Końskich i wraz z żoną podjął pracę nauczyciela w szkołach średnich. Czas od powrotu do roku 1955 był okresem prześladowań przez UB.

Od 1955 r. do niespodzie­wanej śmierci w 1966 r. pełnił funkcję dyrektora Zasadniczej Szkoły Zawodowej w Końskich.

Poza pracą zawodową bardzo czynnie zaangażował się w życie społeczno-gospodarcze miasta. Pełnił funkcję prezesa oddziału Związku Nauczyciel­stwa Polskiego w Końskich. Był inicjatorem budowy Domu Nauczyciela i powstania chóru nauczycielskiego; prawdziwym przyjacielem i wychowawcą. Wspierał i organizował imprezy na skalę miejską, w tym jako zapalony sportowiec wiele wydarzeń sportowych. Cieszył się wielkim autorytetem wśród młodzieży i dorosłych. Nigdy nie odmawiał pomocy osobom potrzebującym. Był powszechnie szano­wanym obywatelem miasta.

Jan Marian Ślifierz zmarł 13 kwietnia 1966 r. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Końskich.