Godlewski Zbigniew „Sosna”

Urodził się 21.12.1921 r. w Końskich. Był synem Stanisława i Teofili Wandy z d. Stankowskiej. Ojciec pracował w starostwie powiatowym i sejmiku powiatowym na stanowiskach urzędniczych. Ojciec został aresztowany przez Gestapo razem z synem Zbigniewem i wywieziony do KL Auschwitz, gdzie został rozstrzelany pod „ścianą śmierci” w dniu 4.01.1944 r.

Zbigniew był uczniem Gimnazjum i Liceum im. św. Stanisława Kostki w Końskich. Naukę przerwał wybuch wojny. Mimo to kontynuował ją na tajnych kompletach, prowadzonych przez nauczycieli Liceum pod przewodnictwem dyrektora Józefa Lamberta, dzięki czemu zdał „konspiracyjną” maturę w 1943 r.

By nie zostać wywiezionym na roboty przymusowe do Niemiec zatrudnił się jako ślusarz w Zakładach Metalowych w Końskich. Poza nauką na kompletach i pracą zawodową przystąpił do działalności konspiracyjnej wstępując w szeregi ZWZ, następnie AK. Przybrał pseudonim „Sosna”. W jego rodzinnym domu, w Końskich przy ul. Jasnej (wówczas Grünstrasse), odbywały się już w 1940 r. spotkania organizacji wyzwoleńczych, konspira­cyjnych, w których uczestniczył ich lider ppor./kpt. Jan Stoiński „Brzoza”, „Górski”. Zbigniew coraz bardziej wciągał się w walkę podziemną, został członkiem plutonu nr 201 pod dowództwem „Maliny”, wcześniej „Sępa”, od 1941 r. podlegający Komendzie Miasta. Do jego zadań podstawowych, poza szkoleniem czysto wojskowym, należało drukowanie lokalnej prasy podziemnej „Sprawy Polskie”, której naczelnym redaktorem był „Borsuk” – Tomir Tworzyański, a także ulotek, odezw itp. Drukarnia została zakonspi­rowana w lokalu przy ul. Jasnej, czyli w domu rodzinnym, oczywiście za wiedzą ojca. Niestety na skutek zdrady – donosu do Gestapo, placówka została zdekonspiro­wana i nastąpiło aresztowanie Zbigniewa i ojca Stanisława w sierpniu 1943 r. Obaj zostali przewiezieni do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. Numery obozowe to: Zbigniew – 138030, ojciec – 138029. Poniewierkę obozową przetrwał jedynie Zbigniew, ojciec zginął. Donos do Gestapo złożyła koleżanka szkolna Zbigniewa – Jadwiga Sinkowska, która szybko podpisała volkslistę występując jako „Schinkowska”. Wyrokiem sądu podziemnego została skazana na karę śmierci – wyrok wykonano.

W 1944 r. Zbigniew został przeniesiony do KL Mauthausen-Gusen w Austrii. Szczęśliwie doczekał końca wojny. Wrócił do Polski, do Końskich w stanie skrajnego wyczerpania. Po powrocie do zdrowia wstąpił w roku akademickim 1945/1946 na wydział leśny Uniwersytetu Jagiellońskiego. Po roku przeniósł się na wydział stomatologiczny Akademii Medycznej w Łodzi, gdzie studiował w latach 1946-1952. Powrócił już jako lekarz do Końskich. Podjął pracę w poradni stomatologicznej w Koneckich Zakładach Odlewniczych, w Zespole Opieki Zdrowotnej, w poradni protetyki, którą sam zorganizował. W zawodzie pracował aż do przejścia na emeryturę. Pełnił funkcję konsultanta powiatowego ds. protetyki stomatologicznej.

Poślubił Danutę z d. Wiśniewską (ur. 1924 r., zm. 2010 r. ; w czasie II wojny światowej sanitariuszka AK – ps. „Orsza”, „Wiosna”). Małżonkowie mieli troje dzieci: Anita Godlewska-Mróz (ur. 1949 r., zm. 1998 r.), Krzysztof (ur. 1951 r.), Tomasz (ur. 1954 r., zm. 1999 r.).

Zbigniew Godlewski, otoczony miłością rodziny i szacunkiem przyjaciół, zmarł w dniu 18.01.1995 r. po zaciętej walce z chorobą nowotworową. Spoczywa w rodzinnym grobowcu na cmentarzu w Końskich.

Odznaczenia:

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1990 r.)
• Krzyż Partyzancki (1970 r.)
• Medal „Zasłużony dla Służby Zdrowia”
• Krzyż Armii Krajowej (1984 r.), nr leg. 30207 nadanej w Londynie
• Odznaka Pamiątkowa 3 Pułku Piechoty Legionów AK