W 1938 r. szpital powiatowy w Końskich przeszedł reorganizację, której podjął się ówczesny jego dyrektor dr Zygmunt Górka. Przeprowadzone zmiany pozwoliły zwiększyć ilość łóżek z 13 do 60, co dawało większe możliwości pomocy chorym¹. Aby zrealizować plan stworzenia placówki szpitalnej na odpowiednim poziomie, potrzebne były również zmiany personalne. Miejscowy proboszcz, ks. Kazimierz Sykulski przekonał zarówno dyrekcję jak i władze samorządowe, że korzystne będzie zatrudnienie w szpitalu sióstr zakonnych². Wstępne rozmowy dotyczące warunków zaangażowania służebniczek starowiejskich przeprowadził pracujący w szpitalu w Będzinie dr Roman Jurkowi Władze zgromadzenia reprezentowała, pracująca również w szpitalu w Będzinie, s. Karolina Moneta³. W październiku 1938 r. dyrektor szpitala w Końskich, wspomniany dr Z. Górka, zwrócił się z oficjalnym pismem do Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej o przyjęcie prac administracyjnych, pielęgniarskich i gospodarczych w koneckim szpitalu. Prosił o skierowanie do pracy trzech sióstr pielęgniarek, instrumentariuszki, siostry prowadzącej kancelarię oraz siostry odpowiedzialnej za kuchnię szpitalną⁴. Jego prośbę poprał swoim listem także ks. K. Sykulski zapewniając o życzliwości i obiecując siostrom opiekę duchową⁵. Przełożona generalna, m. Eleonora Jankiewicz⁶ pozytywnie odpowiedziała na prośbę, kierując s. K. Monetę do zapoznania się z organizacją szpitala i ostatecznego omówienia warunków zatrudnienia sióstr⁷. Pierwsze służebniczki skierowane do Końskich przybyły tam 30 listopada 1938 r. Przyjechała z nimi wspomniana s. K. Moneta, która objęła administrację szpitala, a z czasem pozostała w Końskich pełniąc funkcję pierwszej przełożonej wspólnoty zakonnej⁸. Siostry zamieszkały w wydzielonym pokoju na terenie szpitala. W późniejszym czasie warunki mieszkaniowe nieco się poprawiły. Siostry zajmowały jeden pokój położony blisko kaplicy oraz dwa usytuowane na oddziale zakaźnym. Nie były to jednak warunki sprzyjające życiu zakonnemu⁹. Początki pracy były trudne. Wynikały z nawarstwionych zaniedbań, braków w wyposażeniu, np. zbyt małej bielizny pościelowej i innymi niedogodnościami. Dotychczasowy personel, niezbyt przychylny zachodzącym zmianom, z wyraźną niechęcią przywitał nowe administratorki¹⁰. W następnych tygodniach przybywały kolejne siostry obejmując poszczególne agendy szpitala. W styczniu 1939 r. została zawarta umowa pomiędzy wydziałem powiatowym w Końskich, a Zgromadzeniem Sióstr Służebniczek NMP w Starej Wsi. Zgodnie z nią siostry pracujące w administracji odpowiadały za księgowość szpitala, prowadzenie korespondencji, prowadzenie ksiąg inwentarzowych, aprowizację szpitala¹¹.

Z kolei do obowiązków pielęgniarek należało:

• stałe przebywanie na oddziale w godzinach: 7-13 i 15-20
• obecność podczas wizyt lekarskich w salach chorych;
• podawanie chorym posiłków i lekarstw;
• sporządzanie opatrunków i leków;
• czuwanie nad całością inwentarza danego oddziału oraz utrzymanie porządku
• nadzór nad niższym personelem¹².

Czas przerwy siostry musiały tak organizować, aby chorzy mieli zapewnioną opiekę. Jeśli wymagały tego okoliczności, np. nieplanowana operacja czy inny wypadek, siostry rezygnowały z przerwy. Władze powiatowe ze swej strony zapewniały siostrom mieszkanie wraz z utrzymaniem oraz miesięczną pensję¹³. Dyrekcja stawiała wysokie wymagania, by szpital był prowadzony na odpowiednim poziomie. Dlatego siostry, oprócz kwalifikacji jakie zdobywały na odpowiednich kursach, rozwijały również swoje umiejętności i wiedzę z zakresu księgowości, opieki nad chorymi, prac w laboratorium i innych dziedzin potrzebnych do funkcjonowania placówki szpitalnej¹⁴.

W marcu 1939 r. placówka otrzymała z Kurii Biskupiej z Sandomierzu pozwolenie na otwarcie kaplicy oraz przechowywanie Najświętszego Sakramentu¹⁵. Po wydzieleniu i odpowiednim przygotowaniu pomieszczenia, 3 czerwca 1939 r. odbyło się poświęcenie kaplicy, którego dokonał ks. bp Jan Kanty Lorek. Po poświeceniu w kaplicy codziennie odprawiana była Msza św. i sprawowane sakramenty¹⁶.

W zapisach kronikarskich wyraźnie zauważyć można troskę sióstr o życie wewnętrzne swoje i chorych, podkreślane jest pełne uczestnictwo w Eucharystii. Opiekę duchową od początku pobytu sióstr sprawował ks. prałat K. Sykulski¹⁷. Siostry codzienne uczestniczyły we Mszy św., systematycznie przystępowały do spowiedzi. W wyznaczoną niedzielę miesiąca odprawiały skupienie miesięczne. Praktykowały wspólne czytanie lektury duchowej¹⁸. Uczestniczyły też w życiu parafii przez udział w uroczystościach i nabożeństwach¹⁹.

W pierwszych tygodniach II wojny światowej szpital zajęli Niemcy i w trzech salach umieścili swoich chorych. Do pielęgnacji, z racji znajomości języka niemieckiego, przydzielono s. Helenę Koczubaj. W tym czasie w kaplicy nie było codziennej Mszy św., a siostry korzystały z posługi kapłańskiej w parafii²⁰. Jedynie w okresie od 18 do 23 września, w kaplicy szpitalnej Mszę św. sprawował kapelan niemiecki²¹. Z czasem wszystko wróciło do względnego porządku. Siostry wypełniały swoje obowiązki najlepiej jak umiały i na ile pozwalały na to warunki wojenne. We wspomnieniach odnotowały, że na terenie szpitala znalazło schronienie kilka osób pochodzenia żydowskiego, o czym wiedzieli tylko wtajemniczeni pracownicy szpitala²². Siostra Małgorzata Dobosz, która w latach 1939-1944 pełniła obowiązki pielęgniarki na chirurgii, wspomina dziewczynkę żydowską, której udało się przeżyć w szopie z trocinami²³. Siostra napisała również o działalności konspiracyjnej na terenie szpitala i zaangażowaniu s. K. Monety w pomoc partyzantom przy ukrywaniu się i przekazywaniu im dokumentów po zmarłych pacjentach szpitala²⁴. W 1940 r. pracowało w szpitalu dziewięć sióstr: w administracji, przy chorych – na oddziale zakaźnym, na dyżurach nocnych, w sali operacyjnej i w ambulatorium, a także w kuchni²⁵.

Po zakończeniu wojny służebniczki nadal podejmowały ofiarnie swoje obowiązki, a liczba sióstr wzrosła do 13 — najwięcej w całej historii pracy służebniczek w koneckim szpitalu²⁶. Trzy siostry pracowały w administracji, osiem na stanowiskach pielęgniarek, jedna odpowiadała za kuchnię i jedna za bieliznę szpitalną. Pierwsze powojenne lata to czas spokojnej, choć wytężonej pracy, którą obejmowały praktycznie wszystkie agendy szpitala:

1. Siostra przełożona (ogólny nadzór nad porządkiem pod kierunkiem dyrektora, zarządza gospodarstwem i aprowizacją szpitala, prowadzi księgi magazynowe, artykułów spożywczych, opału i inwentarza
2. Dwie siostry w kancelarii (ewidencja stanu chorych, korespondencja, ściąganie kosztów leczenia, prowadzenie księgi kasowej, meldunkowej, sporządzanie listy płac personelu, sporządzanie sprawozdań miesięcznych i rocznych, obsługa centralki telefonicznej)
3. Osiem sióstr pielęgniarek:
   • instrumentariuszka (asysta przy operacjach, sterylizacja materiałów opatrunkowych, odpowiada za narzędzia chirurgiczne i sale operacyjne)
   • laborantka (wykonywanie badań, prowadzenie księgi badań oraz księgi leków aptecznych i narkotyków)
   • pielęgniarka oddziału kobiecego
   • pielęgniarka oddziału męskiego
   • pielęgniarka oddziału ortopedyczno-kostnego i sali opatrunkowej
   • pielęgniarka oddziału zakaźnego
   • pielęgniarka (nocne dyżury w budynku głównym)
   • pielęgniarka (nocne dyżury na oddziale zakaźnym)
4. Siostra gospodyni (prowadzenie kuchni i magazynu żywnościowego)
5. Siostra krawczyni (szycie, prowadzenie magazynu bieliźnianego oraz opieka nad pralnią)²⁷.

Siostry cieszyły się zaufaniem i życzliwością władz szpitala. Z leczenia korzystały nie tylko zatrudnione tam siostry. Nierzadko na dłużej zatrzymywały się w Końskich służebniczki potrzebujące specjalistycznej pomocy lekarskiej, której miejscowi lekarze chętnie udzielali²⁸.

Zdarzały się też sytuacje trudniejsze. Do takich niewątpliwie należały zmiany personalne w zespole sióstr. Dokonywane przez władze zgromadzenia dyktowane były potrzebami apostolskimi, dobrem konkretnych sióstr, czy też stanem ich zdrowia. Decyzje te z reguły były niemile widziane przez władze szpitala, co w pewnym stopniu były uzasadnione. Niektóre siostry, które trafiały do szpitala dopiero tutaj zdobywały wiele umiejętności praktycznych, poznawały miejscowe warunki. Wtedy szpital nie chciał pozbywać się tak przygotowanych osób. Jeden z takich sporów miał miejsce w 1946 r. Nowy dyrektor koneckiego szpitala, dr Kazimierz Zawirski zdecydowanie przeciwstawiał się zbyt częstym zmianom sióstr²⁹. Zgromadzenie zaś prowadziło wiele innych dzieł i przesunięcia personalne były nieuniknione. Najczęściej obie strony przy podejmowaniu decyzji brały pod uwagę przede wszystkim swoje potrzeby i przez ich pryzmat oceniały całą sytuację, ale każdorazowo osiągano porozumienie, które umożliwiało dalszą współpracę.

W kolejnych latach władze komunistyczne mocno ograniczały pracę sióstr zakonnych m.in. szpitalach. Pierwszym krokiem było zwalnianie zakonnic zatrudnionych na stanowiskach kierowniczych i administracyjnych³⁰. Chodziło o odsunięcie sióstr z tych miejsc, gdzie miały pewien wpływ na obsadę szpitala w odniesieniu do personelu pomocniczego oraz dysponowały zasobami materialnymi w aptekach szpitalnych, kuchniach i magazynach. Niektóre siostry, zwalniane ze stanowisk administracyjnych, jeśli miały odpowiednie kwalifikacje, angażowano jako pielęgniarki. W szpitalu w Końskich pierwsze zwolnienia sióstr miały miejsce na przełomie lat 40. i 50. XX w. Zwolniono siostry właśnie ze stanowisk kierowniczo-­administracyjnych³¹. W 1955 r. w szpitalu na etatach pielęgniarek pracowało tylko pięć służebniczek.

Po tzw. „odwilży”, która miała miejsce w 1956 r. władze szpitala przyjęły do pracy kilka sióstr. W 1960 r. pracowało tam siedem sióstr, których obowiązki obejmowały: opiekę nad chorymi, pracę na sali operacyjnej, w aptece, laboratorium i punkcie krwiodawstwa³². Dyrektor szpitala zgodził się nawet na przyjęcie do pracy w szpitalnej aptece siostry niemającej odpowiedniej kwalifikacji, gdyż najważniejsza dla niego była gwarancja uczciwości w dysponowaniu lekami³³.

Niestety działania polityczne skierowane przeciw Kościołowi nasilały się, a siostry zakonne jako jego przedstawicielki systematycznie usuwano z instytucji państwowych. Cztery siostry: Akwilina Czaja, Berchmansa Machniowska, Teofila Możdżeń i Seweryna Karbowiak otrzymały w lipcu 1962 r. wymówienie z pracy, którą zakończyły z dniem 31 października³⁴. Do 1978 r. pracowała na stanowisku laborantki tylko s. Józefa Uchańska, tworząc od 1963 r. dwuosobową wspólnotę zakonną, z przebywającą na emeryturze s. Akwiliną Czają.

W tym czasie, podobnie jak w latach poprzednich, choć warunki ku temu były niesprzyjające, dbały o kaplicę szpitalną i troszczyły się o życie sakramentalne pacjentów. W kwietniu 1958 r. w kaplicy szpitala miała miejsce uroczysta I Komunia św. poważnie chorego 7-letniego dziecka, które przyjęło także sakrament bierzmowania i namaszczenia chorych³⁵. Dla nich samych kaplica była miejscem codziennej modlitwy i duchowej formacji. W ramach dokształcania religijnego sióstr zakonnych, organizowanego na polecenie prymasa Wyszyńskiego, w kaplicy koneckiego szpitala zaproszeni kapłani wygłaszali konferencje. Uczestniczyły w nich zarówno służebniczki jak i siostry z niehabitowego zgromadzenia Córek Maryi Niepokalanej, które pracowały w Końskich.

Po śmierci s. Akwiliny zgromadzenie podjęło decyzję o likwidacji domu zakonnego. Siostra J. Uchańska opuściła Końskie 28 lutego 1978 r. Tym samym zakończyła się czterdziestoletnia historia pracy służebniczek w koneckim szpitalu.

W Końskich zmarła jedna służebniczka pracująca w szpitalu — s. Nepomucena Miśkowiec i została pochowana na miejscowym cmentarzu³⁶.

Liczba sióstr zatrudnionych w wybranych latach w szpitalu w Końskich

Rok	1939	1940	1946	1948	1955	1957	1960	1963	1964	1970	1978
Liczba zatrudnionych sióstr	5	6	13	13	5	8	7	1	1	1	1

Wykaz sióstr służebniczek starowiejskich pracujących w szpitalu w Końskich (1938-1978)

Lp.	Nazwisko	Imię	Imię zakonne	Lata pracy	Pełniony obowiązek
1.	Antkowska	Bronisława	Genowefa		Pielęgniarka
2.	Bargiel	Franciszka	Donata	1942-1948	Pielęgniarka
3.	Białek	Rozalia	Marcjanna	1947-1949	Praca w kuchni
4.	Chrostek	Teresa		1949-1950	Praca w kancelarii
5.	Ciekomska	Aniela	Bogusława	1950-1951	Pielęgniarka
6.	Czaja	Apolonia	Akwilina	1943 (2 m.) 1946-1960 1960-1977	Pielęgniarka Pielęgniarka Prace domowe
7.	Czupryna	Michalina	Kaliksta	1938-1945	Praca na sali operacyjnej
8.	Dauknys	Helena	Benigna	1944 (kilka m.)	Pomoc w kancelarii
9.	Dobosz	Agnieszka	Małgorzata	1943-1947 1948-1949	Praca w ogrodzie Pomoc w pracach
10.	Drewnicka	Janina	Imelda	1956-1959	Praca w kancelarii Praca w szwalni
11.	Drogoś	Waleria	Alfreda	1945-1952	Nocne dyżury przy chorych
12.	Dziura	Maria	Domicela	1947-1951 1951-1952	Pielęgniarka Pomoc w pracach domowych
13.	Farfał	Katarzyna	Izydora	1949-1950	Praca w kuchni
14.	Furmańczyk	Jadwiga	Jolanta	1945-1946	Pielęgniarka
15.	Głaz	Wanda	Ambrozja	1957-1960	Pomoc w labolatorium
16.	Goliszewska	Bronisława	Honorata	1946-1948 1948 1949-1950	Kuracja Pielęgniarka Praca w labolatorium
17.	Gońka	Bronisława	Anzelma	1948	Brak danych
18.	Górska	Filomena	Maria	1942-1943 1944-1945	Praca w kancelarii
19.	Jachym	Katarzyna	Ignacja	1938-1943 1950-1951	Pielęgniarka
20.	Jarymowicz	Michalina	Benedykta	1939-1940	Praca w kuchni
21.	Karbowiak	Wacława	Seweryna	1960-1962	Praca w laboratorium
22.	Kielian	Stefania	Alojza	1941-1947	Praca w kuchni
23.	Koczubaj	Helena		1942-1945	Pielęgniarka
24.	Komar	Zofia	Agnieszka	1944-1945	Praca w kancelarii
25.	Konieczna	Anna	Sylwestra	1945-1948	Intendentka, przełożona
26.	Koperniak	Anna	Władysława	1949-1950	Praca w kancelarii
27.	Krukar	Katarzyna	Prakseda	1945-1959	Praca w kancelarii Pielęgniarka
28.	Kubejko	Maria	Justyna	1938-1943	Pielęgniarka
29.	Kucharczyk	Anna	Adolfa	1947-1948	Pielęgniarka
30.	Kudej	Wiktoria	Stanisława	1940-1941	Pielęgniarka
31.	Machniowska	Henryka	Barchmansa	1941-1962	Pielęgniarka
32.	Lis	Jadwiga	Longina	1948-1950	Kancelaria
33.	Mastalerz	Karolina	Augustyna	1948-1949 (5 m.)	Pielęgniarka
34.	Mika	Rozalia		1939-1951	Dyżury nocne przy chorych
35.	Miksiewicz	Krystyna	Janina	1957-1959	Praca w aptece szpitalnej
36.	Misiewicz	Anna	Urszula	1945-1947	Praca przy chorych
37.	Miśkowiec	Władysława	Nepomucena	1939-1945	Praca w kancelarii
38.	Miśkowiec	Bronisława	Felicja	1948-1950	Praca w kuchni
39.	Moneta	Karolina		1938-1945	Praca w kancelarii
40.	Możdżeń	Joanna	Teofila	1958-1959 1959-1962	Pomoc w pracach Praca w laboratorium
41.	Nowak	Maria	Konstancja	1956-1957	Praca w laboratorium Pielęgniarka
42.	Olszówka	Maria	Henryka	1946-1947	Praca w magazynie bieliźniarskim
43.	Pająk	Zofia	Klotylda	1948-1950	Praca w szwalni i pralni
44.	Piekarz	Józefa		1948-1949	Praca przy chorych
45.	Przybysławska	Janina	Augustyna	1947 (2 m.)	Pielęgniarka
46.	Pruchnicka	Edwarda		1960-1962	Brak danych
47.	Puchała	Zofia	Zefiryna	1960-1963	Pielęgniarka
48.	Sikora	Maria	Anna	1944-1945	Praca w kancelarii
49.	Siodłak	Anna	Damiana	1946-1947	Pielęgniarka
50.	Sokół	Józefa	Adolfa	1941-1946	Pielęgniarka
51.	Stano	Antonina	Rufina	1948 (1 m.)	Praca w kuchni
52.	Szeląg	Katarzyna	Cecylia	1946 (6 m.)	Praca w kancelarii
53.	Szewczyk	Anna	Ignacja	1945-1946	Pielęgniarka
54.	Szmul	Józefa	Dominka	1938-1940 1942-1945	Praca w kancelarii Pielęgniarka
55.	Tomasiewicz	Anna	Sylwestra	1944-1948	Praca w magazynie bieliźniarskim i w pralni
56.	Uchańska	Zofia	Józefa	1945-1978	Praca w laboratorium
57.	Węcławowicz	Kazimiera	Róża	1939-1940	Praca w kancelarii Pielęgniarka
58.	Wiewiórska	Antonina	Beata	1957-1960	Prace domowe
59.	Wiśniewska	Helena		1959-1961	Praca w laboratorium
60.	Włodarczyk	Zofia	Emiliana	1940-1944 1946 (2 m.)	Praca w kancelarii Pielęgniarka
61.	Wojciechowska	Michalina	Antonina	1940-1946	Pielęgniarka
62.	Wojnarska	Karolina	Eugenia	1943-1946	Dyżury nocne przy chorych
63.	Zagrobelny	Jadwiga	Benedykta	1948-1951	Pielęgniarka

Przypisy

1. AGSS, AKGS, sygn. A II f, 8, List s. K. Monety dla przełożonej generalnej z 20 XI 1938 r. ↩︎
2. AGSS, AKGS, sygn. A IV b, 25, List ks. K. Sykulskiego do przełożonej generalnej z dn. 5 XI 1938 r. ↩︎
3. S. Karolina Moneta (1884-1971), w zgromadzeniu od 1901 r. Najczęściej pracowała w administracji szpitali zatrudniających służebniczki,m.in. w Drohobyczu, Będzinie i Końskich. Posiadała także dyplom pielęgniarki. W latach 1939-1948 członkini zarządu generalnego zgromadzenia. Nekrolog s. Karoliny Monety w: A. Kałuska, A. Mazur, Cz. Świerczek, Nekrologi Sióstr Służebniczek NMP NP (starowiejskich), t. 3: 1964-1974, Stara Wieś 1984 (mps), s. 1983-1985. ↩︎
4. AGGS, AKGS, sygn. B III a, 20, List dr. Z. Górki do przełożonej generalnej z 4 X 1938 r. ↩︎
5. AGGS, AKGS, sygn. B III a, 20, List m. E. Jankiewicz do dyrektora Z.Górki z 8 XI 1938 r.; AGSS, AKGS, sygn. A IV b, 25, List ks. K. Sykulskiego do przełożonej generalnej z 5 XI 1938 r. ↩︎
6. M. Eleonora Jankiewicz (1889-1953), przełożona generalna zgromadzenia w latach 1918-1948. ↩︎
7. AGSS, AKGS, sygn. A II f, 8, Listy s. K. Monety do przełożonej generalnej z 20 i 21 XI 1938 r. ↩︎
8. AGSS, APŁS, sygn. A II f, 8, List s. K. Monety do przełożonej generalnej z 3 XII 1938 r.; Nekrolog s. K. Monety, s. 184 ↩︎
9. AGSS, APŁS, sygn. I b, 6/12, Protokół z wizytacji domu Sióstr Służebniczek NMP w Końskich przeprowadzonej przez m. S. Sznajder w dniach 22-25 V 1960 r.; Materiały niezinwentaryzowane, Wykazy sióstr pracujących w Końskich. ↩︎
10. AGSS, APŁS, sygn. XIII, 1, Kronika Domu Sióstr Służebniczek NMP w Końskich (1938-1964), s. 2-3; AGSS, AKGS, sygn. A II f, 8, List s. K. Monety do przełożonej generalnej z 18 XII 1938 r. ↩︎
11. AGGS, AKGS, sygn. B III a, 20, Umowa zawarta między Wydziałem Powiatowym w Końskich a Zgromadzeniem Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny w Starej Wsi, pow. Brzozów z 1 I 1939 r. ↩︎
12. AGGS, AKGS, sygn. B III a, 20, Obowiązki sióstr [w szpitalu w Końskich]. ↩︎
13. AGGS, AKGS, sygn. B HI a, 20, Umowa zawarta między Wydziałem Powiatowym w Końskich a Zgromadzeniem Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny w Starej Wsi, pow. Brzozów z 1 I 1939 r. ↩︎
14. AGSS, AKGS, sygn. A II f, 8, List s. K. Monety do przełożonej generalnej, b.d, na odwrocie list s. H. Kuczubińskiej do przełożonej generalnej. ↩︎
15. AGSS, APŁS, sygn. XIII, 1, Kronika domu Sióstr Służebniczek NMP w Końskich (1938-1964), s. 5. ↩︎
16. AGSS, APŁS, sygn. XIII, 1, Kronika domu Sióstr Służebniczek NMP w Końskich (1938-1964), s. 10, 12. ↩︎
17. Korespondencja, 5 XI 1938 r. ↩︎
18. AGSS, APŁS, sygn. XIII, 1, Kronika domu Sióstr Służebniczek NMP w Końskich (1938-1964), s. 6-7. ↩︎
19. AGSS, APLS, sygn. XIII, 1, Kronika domu Sióstr Służebniczek NMP w Końskich (1938-1964), s. 55, 59, 61, 81, 116, 124, 127. ↩︎
20. AGSS, APŁS, sygn. XIII, 1, Kronika domu Sióstr Służebniczek NMP w Końskich (1938-1964), s. 20; AGSS, AKGS, sygn. A H f, 8, List s. K. Monety do przełożonej generalnej z 11 VI 1939 r. ↩︎
21. AGSS, APŁS, sygn. XIII, 1, Kronika domu Sióstr Służebniczek NMP w Końskich (1938-1964), s. 15. ↩︎
22. AGSS, AKGS, sygn. F I c, 16, Wywiad z s. J. Kubejko z 5 VII 1972 r. ↩︎
23. AGSS, AKGS, sygn. F I c, 16, Wywiad z s. M. Dobosz z 8 III 1972 r. „(…) W szpitalu przechowywały się także Żydówki z dziećmi. Kiedy razu pewnego wpadło do szpitala gestapo, wtedy nie udało się już ukryć je. Wszystkie dostały się w ich ręce, tylko jedno dziecko, dziewczynka około 5-6-letnia zniknęła bez śladu. Choć Niemcy opuścili szpital nie udało się odnaleźć dziecka. Dopiero po kilku miesiącach natrafiono na ślad. Otóż wystraszona dziewczynka schowała się w szopie w trocinach. Żywiła się tym, co zanoszono świniom. Była brudna, zagłodzona, gdy ją odnaleziono. Na chrzcie otrzymała imię Krystyna. Żyje dotąd i pracuje.” ↩︎
24. AGSS, AKGS, sygn. F I c, 16, Wywiad z s. M. Dobosz z 8 III 1972 r.; Nekrolog s. Karoliny. Monety, s. 184. ↩︎
25. AGSS, APŁS, sygn. XIII, l , Kronika domu Sióstr Służebniczek NMP w Końskich (1938-1964), s. 17-18. ↩︎
26. AGGS, AKGS, sygn. A II b, 10, Sprawozdanie z wizytacji domu Sióstr Służebniczek NMP w Końskich przeprowadzonej przez s. A. Słobodzian w dniach 31 XII 1948 r.-7 I 1949 r. ↩︎
27. AGSS, AKGS, sygn. B III a, 20, [Wykaz sióstr zatrudnionych w szpitalu ↩︎
28. Nekrolog s. Marii Teresy Kudelskiej w: T. Kudryk, Nekrologi Sióstr Służebniczek NMP NP (starowiejskich), t. 2; 1940-1963, Stara Wieś 1972 (mps), s. 152-154. ↩︎
29. AGSS, AKGS, sygn. B III a, 20, List dra K. Zawirskiego do przełożonej generalnej z 10 IV, 3 XI 1946 r. i 24 VII 1948 r. ↩︎
30. A. Dziurok, Kruchtoizacja. Polityka władz partyjno-państwowych wobec Kościoła katolickiego w latach 1945-­1956 w województwie śląskim, Katowice 2012, s. 363. ↩︎
31. Nekrolog s. Zofii Klotyldy Pająk, w: A. Kałuska, A. Mazur, Cz. Świerczek, Nekrologi Sióstr Służebniczek NMP NP (starowiejskich), t. 4: 1975-1984, Stara Wieś 1984 (mps), s. 177-179; B. Biel, Nekrolog s. Bronisławy Felicji Miśkowiec (mps); Ustawa z 28 X 1948 r. o zakładach społecznych służby zdrowia i planowej gospodarce w służbie zdrowia, Dz.U. 1948 nr 55, poz. 434. ↩︎
32. AGSS, APŁS, sygn. XIII, 3, Imienny wykaz sióstr zamieszkałych w domu zgromadzenia w Końskich, 6 III 1960 r.; AGSS, APŁS, sygn. I b, 6/12, Protokół z wizytacji domu Sióstr Służebniczek NMP w Końskich przeprowadzonej przez m. S. Sznajder w dniach 22-25 V 1960 r.; Materiały niezinwetaryzowane, Wykazy sióstr pracujących w Końskich. ↩︎
33. Relacja s. H. Wiśniewskiej z 30 VIII 2020 r. ↩︎
34. AGSS, APŁS, sygn. XIII, 1, Kronika domu Sióstr Służebniczek NMP w Końskich (1938-1964), s. 148, 151. ↩︎
35. AGSS, APŁS, sygn. XII, 1, Kronika domu Sióstr Służebniczek NMP NP w Końskich (1938-1964), s. 83. ↩︎
36. Nekrolog s. Władysławy Nepomuceny Miśkowiec w: T. Kudryk, Nekrologi Sióstr Służebniczek NMP NP (starowiejskich), t. 2: 1940-1963, Stara Wieś 1972 (mps), s. 133-135. ↩︎

Wykaz skrótów:

AGSS – Archiwum Główne Zgromadzenia Sióstr Służebniczek NMP NP w Starej Wsi
AKGS – Akta Kurii Generalnej Służebniczek
APŁS – Akta Prowincji Łódzkiej Służebniczek