Urodził się 2 lipca 1943 r. w Końskich. Był synem Władysławy z domu Konderka oraz Antoniego Panka, więźnia obozów koncentracyjnych w Niemczech, zastrzelonego podczas próby ucieczki. Wychowała go, wraz z dwojgiem rodzeństwa, samotnie matka. Ukończył szkołę zawodową, następnie w 1965 r. Studium Przemysłowo-Pedagogiczne w Warszawie na wydziale elektrycznym, a w 1981 r. Wyższą Szkołę Wychowania Fizycznego otrzymując dyplom trenera II klasy w piłce ręcznej.

W latach 1965 – 1966 pracował jako nauczyciel zawodu w szkole w Nisku k. Stalowej Woli. Powrócił do Końskich, gdzie w latach 1966 – 1976 był zatrudniony w Koneckich Zakładach Narzędzi Gospodarczych, a następnie do odejścia na emeryturę w 2005 r. w Zakładach Metalurgicznych Przemysłu Motoryzacyjnego „Polmo”.

Równolegle z pracą zawodową prowadził aktywną działalność sportową. Był zawodnikiem piłki ręcznej. W okresie pobierania nauki reprezentując MKS Praga Północ zdobył mistrzostwo ligi warszawskiej juniorów. Z drużyną Warszawianki Warszawa grał w tym okresie w I i II lidze. W sezonie 1965/1967 reprezentował w II lidze Stalową Wolę, a w kolejnym sezonie rozgrywek Polonię Jelenia Góra.

W 1968 r. wraz z Andrzejem Suskiewiczem, Wiesławem Pytlasem i Tadeuszem Gałwiaczkiem założył sekcję piłki ręcznej w klubie Stal Końskie, w którym grał jako bramkarz do 1974 r.

Podczas odbywania studiów w Gdańsku zdobył kwalifikacje instruktora, a następnie trenera piłki ręcznej i rozpoczął szkolenie drużyn młodzieżowych. Jako pierwszy w historii koneckiego szczypiorniaka wprowadził w 1987 r. drużynę juniorów młodszych do finałów Mistrzostw Polski w Elblągu, zajmując 7 miejsce. W 2003 r. zdobył z rocznikiem 1986/1987 Koneckiego Stowarzyszenia Sportowego Piłki Ręcznej złoty medal Mistrzostw Polski juniorów młodszych, które rozgrywane były w Końskich. Drugi tytuł mistrza Polski zdobył z drużyną juniorów w 2012 r. w Szczecinie. W jego dorobku szkoleniowym znajdował się jeszcze brązowy medal mistrzostw Polski juniorów młodszych w Płocku w 2011 r. i trzecie miejsce w finale Pucharu Polski młodzików w 2009 r. w Chełmku. Wyszkolił wielu młodych piłkarzy ręcznych, którzy grali później w pierwszej drużynie KSSPR Końskie i innych znaczących klubach w kraju. Wśród jego wychowanków byli także reprezentanci kraju w piłce ręcznej. Prowadził również drużyny seniorów z Końskich, Zawiercia i Piotrkowa Trybunalskiego. Był twórcą sukcesów koneckiego szczypiorniaka. Pasji trenerskiej poświęcił całe swoje życie. Realizował ją przez ponad 40 lat.

Marian Panek zmarł w Kielcach 25 grudnia 2015 r. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Końskich.

Za odniesione sukcesy szkoleniowe i wychowanie kilku pokoleń sportowców był wielokrotnie wyróżniany i nagradzany.

W 2004 r. i 2011 r. otrzymał listy gratulacyjne od Marszałka Województwa Świętokrzyskiego oraz prezesa Świętokrzyskiego Związku Piłki Ręcznej.

Kilkakrotnie wyróżniany listami gratulacyjnymi przez władze samorządowe Końskich.

W roku 2008 uznany został za najlepszego trenera w powiecie koneckim, a w 2011 r. odebrał nagrodę gminną za znaczące osiągnięcia sportowe szkolonej przez niego młodzieży. Uwieńczeniem pracy trenerskiej była nagroda honorowa Burmistrza Miasta i Gminy Końskie „Glorietta Konecka”, którą został wyróżniony w 2012 r.

W listopadzie 2017 r. wystąpiono do Prezydenta RP o nadanie mu pośmiertnie Brązowego Krzyża Zasługi.

Źródła:

• Marian Panek. Nota biograficzna, oprac. żona Alina Panek (październik 2018), mps w archiwum BPMiG Końskie.
• Sukcesy [w:] kssprkonskie.pl, źródło: http://kssprkonskie.pl/index.php/klub/category-rating/osignicia [dostęp 15.06.2018]